درزبان ما سرنوشت یعنی : خو کردن بیچارگان به بد بختی !! یعنی سوختن و ساختن ! چرا که خداوند این گونه مقدّر کرده ! در حالی که خداوند در حالی که شب را آفریده روز را نیز خلق کرده . شادی و رنج را نیز همین طور ! تضمین کرده که این راه به شادی ختم می شود و این راه به رنج ! انبار باروت خود را نمناک نکنیم ! روزگار با افراد بی حال سر سازگاری ندارد ! قدرتمندانه بر خیزیم و شادمانه و شاکر قدم در راه بگذاریم . باید چنان برخیزیم که هر گاممان آتشی سوزان از طلب را به هر لحظه در وجودمان شعله ور سازد . توکّل یعنی همین . سرنوشت ، یک محصول و یک نتیجه است . تنها آنچه که مسلم است در دیوان خداوند این نتیجه از همان ابتدا بارز و آشکار است و این معنای آن جبری است که عرفا منظور داشته اند ، یعنی تو هر راهی را آغاز کرده یا به پایان رسانی نزد پروردگار انتهای مسیر ت  واضح و روشن می باشد چون اوست که از مسیر تو از ازل تا ابد با خبر است .

سلام دوباره به دوس جونام

ببخشید که یه مدت غیبت داشتم

از دوستای گلمم که نظر گذاشته بود وسراغ گرفته بودن

واقعا ممنون

ایشالا میام به زودی

خدایا کمک کن که راه تو گیرم
چو فرمان دهی، از تو فرمان پذیرم
خدایا، کمک کن که در زندگانی
به راه رضای تو باشد مسیرم
خدایا نظر کن، که در مشکلاتم
بجز دامن پاک عترت نگیرم

باز میگردم،همیشه باز میگردم ـ

مرا تصدیق کنی یا انکار-

مرا سرآغاز بپنداری یا پایان،من در پایا نِ پایانها فرو نمی روم

مرا بشنوی یا نه،مرا جستجو کنی یا نکنی،من ادمِ خداحافظی همیشگی نیستم

باز میگردم ،همیشه باز میگردم!!!!!

ليلي زير درخت انار نشست.

درخت انار عاشق شد.گل داد سرخ سرخ.

گلها انار شد داغ داغ.هر اناري هزار تا دانه داشت.

دانه ها عاشق بودند.دانه ها توي انار جا نمي شدند.

انار كوچك بود.دانه ها تركيدند.انار ترك برداشت.

خون انار روي دست ليلي چكيد.

ليلي انار ترك خورده را از شاخه چيد.مجنون به ليلي اش رسيد.

خدا گفت : راز رسيدن فقط همين بود.

كافي است انار دلت ترك بخورد.

ماه من   غم واندوه _ اگر هم مثل باران بارید یا دل شیشه ایت- از لب پنجره عشق  زمین خورد و شکست//////

با نگا هت به خدا چتر شادی وا کن و بگو با دل خود که :

خدا هست _ خدا هست

او همانیست که در تار ترین لحظه شب راه نورانی امید نشانم می داد .........

ماه من :::::::::::: غصه اگر هست بگو تا باشد/////////

معنی : خوشبختی بودن اندوه است/ این همه غصه وغم / این همه شادی و شور چه بخواهی ونه ......

میوه یک باغند / همه را با هم و با عشق بچین......

ولی از یاد مبر / پشت هر کوه بلند سبزه زاریست پر از یاد خدا و در ان باز کسی میخواند / که خدا هست .

درخت باش به رغم تیر ها بهار شو و بخند که خدا هنوز ان بالا با ماست .

علی کوچولو با پدر و مادر و خواهرش سارا برای دیدن پدربزرگ و مادربزرگ رفته بودن به مزرعه. مادربزرگ یه تیرکمون به جانی داد تا باهاش بازی کنه. موقع بازی علی کوچولو  به اشتباه یه تیر به سمت اردک خونگی مادربزرگش پرت کرد که به سرش خورد و اونو کشت

روز قسمت بود. خدا هستی را قسمت می كرد. خدا گفت : چیزی از من بخواهید. هر چه كه باشد‚ شما را خواهم داد. سهمتان را از هستی طلب كنید زیرا خدا بسیار بخشنده است.

و هر كه آمد چیزی خواست. یكی بالی برای پریدن و دیگری پایی برای دویدن. یكی جثه ای بزرگ خواست و آن یكی چشمانی تیز. یكی دریا را انتخاب كرد و یكی آسمان را.

در این میان كرمی كوچك جلو آمد و به خدا گفت : من چیز زیادی از این هستی نمی خواهم. نه چشمانی تیز و نه جثه ای بزرگ. نه بالی و نه پایی ‚ نه آسمان ونه دریا. تنها كمی از خودت‚ تنها كمی از خودت را به من بده.

و خدا كمی نور به او داد.

نام او كرم شب تاب شد.

خدا گفت : آن كه نوری با خود دارد‚ بزرگ است‚ حتی اگربه قدر ذره ای باشد. تو حالا همان خورشیدی كه گاهی زیر برگی كوچك پنهان می شوی.

و رو به دیگران گفت : كاش می دانستید كه این كرم كوچك ‚ بهترین را خواست. زیرا كه از خدا جز خدا نباید خواست.

هزاران سال است كه او می تابد. روی دامن هستی می تابد. وقتی ستاره ای نیست چراغ كرم شب تاب روشن است و كسی نمی داند كه این همان چراغی است كه روزی خدا آن را به كرمی كوچك بخشیده است.